بسم الله الرحمن الرحیم
اداره کل آ.پ شهرستان های تهران
مدیریت آ.پ ناحیه دو بهارستان
معاونت آموزشی
کارشناسی تکنولوژی وگروه آموزشی
با سلام، خوش آمدید
گروه های آموزشی به عنوان مجامع آموزشی، پرورشی و پژوهشی با این اندیشه به وجود آمده است كه ضمن برقراری تعامل و ارتباط سازنده بین دبیران و با جلب مشاركت آنان در فرآیند تعلیم و تربیت، زمینه استفاده از تجارب و اطلاعات علمی، آموزشی و حرفه ای صاحب نظران و دبیران در رابطه با روش های تدریس، شیوه های اندازه گیری و ارزشیابی پیشرفت تحصیلی، نقد و بررسی كتب درسی، كاربرد تكنولوژی آموزشی، تقویت زمینه تحقیق و پژوهش در زمینه بررسی مسائل و مشكلات آموزش و پرورش و در نهایت بهبود كیفیت آموزشی و پرورشی را فراهم آورند .
ما در کارشناسی تکنولوژی و گروه های آموزشی ناحیه دو بهارستان درصدد برآوردن نیازهای آموزشی همکاران و فراهم آوردن فرصت های برابر آموزشی برای همه دانش آموزان هستیم و در این راه گروه های آموزشی همراه معلم و همسفر دانش آموز است.
بازدیدهای امروز : نفر
بازدیدهای دیروز
: نفر
كل بازدیدها : نفر
بازدید این ماه
: نفر
بازدید ماه قبل
: نفر
تعداد نویسندگان
: عدد
كل مطالب ارسال شده: عدد
آخرین بازدید :
آخرین بروز رسانی :
اولین محیط پرورش دهنده کودک کانون خانواده استو
مسلما رشد سالم و بهداشت روانی دانش آموزان به مقدار زیادی به سلامت
خانواده و شرایط تربیتی بستگی دارد. والدینی که کودک خود را دوست داشته و
به او احترام بگذارند فرزندی با اعتماد به نفس خواهند داشت. خانه
باید مکانی باشد که کودک در آن احساس امنیت کرده و بتواند علایق، استعداد و
عواطف خود را بدون واهمه و ترس ابراز نموده و از افراد دیگر خانواده در حل
مشکلات خود کمک بگیرد. والدین بی‌ثبات و بی‌تفاوت و غیرمسئول
بیش از هرکس دیگری بهداشت روانی کودک خود را به خطر می‌اندازند و الگوی
رفتاری نامناسبی برای فرزندان خود هستند. شیوه تربیتی والدین، انتظارات
والدین از دانش آموزان، نوع شخصیت و سلامت روان والدین، توجه مناسب به
نیازهای کودک و شرایط اقتصادی و اجتماعی خانواده از عواملی است که در سلامت
روان دانش آموزان تاثیرگذار است.
2- معلمان و مربیان
معلم به عنوان یک الگو تاثیر زیادی بر رفتار دانش‌آموزان دارد.
در واقع مسئولیت معلمان فقط در پرورش ذهن و آشنا ساختن شاگردان به مسائل
اجتماعی و اخلاقی خلاصه نمی‌شود، بلکه آنان مسئول تغییر و اصلاح رفتارهای
ناسازگار، تأمین بلوغ عاطفی و سلامت روانی دانش‌آموزان هستند. تلاش معلم
نباید تنها در جهت کسب بهترین نتیجه آموزشی و نمرات عالی باشد بلکه معلم
باید بكوشد به هر فرد به اندازه توانایی او مسئولیت دهد و تا حد امكان به
پرورش فكری، روانی و جسمانی كودک بپردازد. دانش
آموزان در مدرسه فرصت تجربه کردن دوست داشتن و دوست داشته شدن را پیدا
می‌کنند و مربیان با محبت و توجه میتوانند آنان را در مسیری قرار دهند که
چگونگی برقراری روابط درست عاطفی، سازگاری با دیگران، مسئولیت پذیریو... را یاد بگیرند.
به بیان دیگر معلم با پذیرش کودک و احترام به او و ارج نهادن به
توانایی‌هایش می‌تواند به سلامت روان او کمک کند و به عنوان فردی قابل
اعتماد از طرف دانش آموزان مورد پذیرش قرار بگیرد. برخی از ویژگی‌های
معلمانی که میتوانند بهداشت روانی دانش آموزان را ارتقا دهند عبارت است
از:
سالم بودن از لحاظ روانی
پذیرش، دوست داشتن و احترام به دانش آموزان
آگاهی از مسایل مرتبط با با رشد جسمی و روانی کودکان و و علایم اختلالات روانی
آگاهی از رابطه بهداشت روانی و برنامه‌های آموزشی و تربیتی
توانایی در حمایت دانش آموزان در مشکلات و مسایل عاطفی و خانوادگی
3- محیط آموزشی
محیط آموزشی، در سطوح مختلف ( كودكستان، دبستان، دبیرستان و دانشگاه) از عواملی است كه تاثیر اساسی در بهداشت روانی افراد دارد. سلامت روانی دانش آموزان با پیشرفت تحصیلی آنان در ارتباط است
و ایجاد شرایطی در محیط آموزشی که بهداشت روانی دانش آموزان را مدنظر قرار
دهد برای رسیدن به اهداف آموزشی، تربیتی و داشتن جامعه‌ای سالم باید مورد
توجه قرار بگیرد. نیاز به موفقیت و احساس ارزشمند بودن نیاز مهمی است که
برخی كودكان از طریق پیشرفت تحصیلی، ورزشی و اجتماعی و برخی با پرخاشگری
این نیاز خود آن را ارضا می‌كنند. اگر وظایف او خارج از حدود استعداد و
علاقه‌اش باشد، دچار احساس ناكامی خواهد شد و این ناکامی می‌تواند با
پرخاشگری یا افسردگی خود را نشان دهد. كودكان در محیط آموزشگاهها یاد
می‌گیرند كه چگونه رفتار اجتماعی داشته باشند و نقش خود را در اجتماع ایفا
كنند. مدرسه یا محیط آموزشی می‌تواند به فرد در پذیرش مسئولیت، تصمیم گیری و
حل مسائل زندگی بسیار کمک کند.
4- محیط فیزیکی مدرسه
شاید
اثر شرایط محیط فیزیکی بر سلامت روان در ابتدای امر چندان مهم به نظر نرسد
اما محیط فیزیکی تاثیر زیادی بر ارتقای بهداشت روانی افراد دارد. از آنجا که قسمت عمده ساعات روزانه دانش آموزان در محیط مدرسه می‌گذرد، فضای ساختمان مدرسه، رنگها، میزان نور، دمای محیط، بهداشت محیط و ایمنی آن بر رفتار و سلامت جسم و روان دانش آموزان موثر است.
همچنین وجود امکانات مناسب مانند فضاهای ورزشی و آموزشی قابل قبول باید در
جهت ارتقاء بهداشت روانی دانش آموزان مورد توجه قراربگیرد.
5- مسئولین مدرسه
برای
تامین بهداشت روانی دانش آموزان، لازم است به بهداشت روانی مسئولین و
کارکنان مدارس نیز اهمیت داده شود. آنان نه تنها بر روی دانش آموزان از
لحاظ الگویی تاثیرگذارند همچنین نوع ارتباطی که با دانش آموزان برقرار
می‌کنند می‌تواند برای بهداشت روانی دانش آموزان مفید یا مضر باشد.
هر یک از دانش آموزان در محیط خانوادگی خاص خود تربیت شده‌اند و در محیط
آموزشی مربیان با درک این مسئله باید به افراد کمک کنند تا با محیط جدید
خود سازگارشوند. كودكی كه به مدرسه می‌رود به دنبال احساس تعلق، مشابه آنچه
در خانه تجربه كرده است، می‌گردد و در صورتی كه در آن خانواده به این
احساس دست نیافته باشد، در پی جبران آن در مدرسه است.
در
این میان نقش مشاوران مدرسه نیز بسیار با اهمیت است. مشاور فعال و با دانش
کافی مهمترین شخص در تامین بهداشت روانی مدرسه به شمار می‌رود.
مشاور می‌تواند با شناسایی دانش آموزان مشکل دار و کمک به آنان، کمک به
معلمان در استفاده از رفتارهای ارتباطی بهینه، و به طور کلی شناسایی عوامل
مخل بهداشت روانی در مدارس به ارتقای بهداشت روانی دانش آموزان کمک کند.
6- ورزش
امروزه
نقش ورزش در سلامت روانی بر کسی پوشیده نیست و این در مورد سلامت روان
دانش آموزان نیز صدق می‌کند. عدم تحرک باعث ناهنجاری‌های متعدد جسمی و
روانی در سنین مختلف می‌شود. ورزش در
سلامت و آمادگی جسمانی، تعادل و ثبات هیجانی، جلب توجه، رقابت، رشد اعتماد
به نفس، تصویر مثبت بدنی و اجتماعی و تامین نیازهای دوستی، احساس امنیت و
تقویت گروهی، تاثیر فراوانی دارد. همچنین اضطراب افراد با ورزش به میزان
زیادی کاهش می‌یابد. ورزش همچنین موجب تقویت اعتماد به نفس
در فرد شده، او را متعادل، متفکر و سازگار با محیط می‌کند. بنابراین
فعالیت‌های ورزشی دانش آموزان نه تنها به سلامت جسمانی آنان کمک کرده بلکه
با ارضای بسیاری از نیازهای روانی دانش آموزان مانند نیاز به موفقیت و
اجتماعی بودن به ارتقای بهداشت روانی دانش آموزان کمک کند.
علائم شامل تب، سرفه و تنگی نفس است. در مواد حادتر عفونت می‌تواند منجر
به سینه پهلو (پنومونی یا همان عفونت ریه) یا مشکلات تنفسی گردد. در موارد
نادر این بیماری کشنده خواهد بود.
علائم بیماری شبیه آنفولانزا یا سرماخوردگی معمولی است، که بسیار شایع
تر از COVID-19 هستند. به همین دلیل برای تایید این که کسی COVID-19 گرفته
باشد، بایستی آزمایش شود. نکته حائز اهمیت این است که اقدامات کلیدی
پیشگیرانه را به خاطر بسپاریم که عبارتند از شستشوی دست‌ها و رعایت موارد
بهداشتی تنفسی (پوشاندن دهان به هنگام عطسه یا سرفه با دستمال یا آرنج خم
شده، سپس انداختن دستمال داخل سطح آشغال در بسته). همچنین واکسن آنفولانزا
نیز راه پیشگیری مناسبی است، بنابراین به یاد داشته باشید که واکسیناسیون
خود و فرزندان‌تان را به موقع انجام دهید.
چگونه می‌توان خطر عفونت را کاهش داد؟
با رعایت چهار مورد احتیاطی زیر می‌توانید جلوی خطر عفونت برای خود و خانواده‌تان را بگیرید:
۱. دستهای‌تان را مرتب با آب و صابون یا ژل ضدعفونی الکل‌دار بشویید.
۲. به هنگام عطسه یا سرفه جلوی دهان خود را با دستمال یا آرنج خم شده‌تان بگیرید، و دستمال را داخل سطح دربسته بیاندازید.
۳. از تماس نزدیک با کسانی که سرما خورده‌اند یا علائمی شبیه آنفولانزا دارند اجتناب کنید.
۴. اگر خودتان یا کودکتان تب دارید، سرفه می‌کنید یا احساس می‌کنید مشکل تنفس دارید حتماً به دکتر مراجعه کنید.
آیا باید ماسک بزنم؟
چنانچه علائم تنفسی (سرفه یا عطسه) دارید، برای محافظت از دیگران
استفاده از ماسک پزشکی توصیه می‌شود. اگر هیچ‌گونه علائمی ندارید، نیازی به
استفاده از ماسک نیست.
درصورت استفاده از ماسک، برای اطمینان از اثربخشی آن و جلوگیری از
افزایش خطر انتقال ویروس، باید از آن درست استفاده کرده و پس از استعمال
نیز درست دفع نمود.
استفاده از ماسک به تنهایی برای جلوگیری از عفونت کافی نیست و بایستی با
شستشوی مکرر دست‌ها، پوشاندن دهان به هنگام عطسه و سرفه، و جلوگیری از
تماس نزدیک با کسانی که علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا دارند (سرفه، عطسه،
تب) همراه باشد.
آیا COVID-19 روی کودکان تأثیر می گذارد؟
این ویروس جدید است و ما هنوز نمی‌دانیم که چه تأثیری بر کودکان یا زنان
باردار خواهد گذاشت. می‌دانیم که امکان دارد افراد در هر سنی به این ویروس
آلوده شوند، اما تاکنون موارد نسبتاً کمی از COVID-19 در بین کودکان گزارش
شده است. ویروس در موارد نادر کشنده است، و تاکنون بیشتر موارد منجر به
مرگ در میان افراد پیرتر با بیماری‌های زمینه‌ای دیده شده است.
اگر فرزندم علائم COVID-19 داشت چه کار کنم؟
حتماً درمان پزشکی را شروع کنید، ولی به خاطر داشته باشید که اکنون در
نیمکره شمالی فصل آنفولانزا است و علائم COVID-19 از قبیل سرفه یا تب
می‌تواند مشابه علائم آنفولانزا یا سرماخوردگی که بسیار هم شایع هستند،
باشد.
رعایت نکات بهداشتی دست‌ها (شستشوی مرتب دست‌ها) و بهداشت تنفسی را
ادامه دهید و واکسیناسیون کودکان خود را به موقع انجام دهید تا کودکتان
درمقابل سایر ویروس‌ها و باکتری‌های بیماری‌زا در امان باشد.
در مورد سایر عفونت‌های دستگاه تنفسی از قبیل آنلفولانزا، اگر خودتان یا
کودکتان علائمی دارد، از همان ابتدا کمک پزشکی بگیرید و سعی کنید که از
حضور در اماکن عمومی (محل کار، مدارس وسایل نقلیه عمومی)خودداری کنید، تا
از سرایت به دیگران جلوگیری شود.
اگر یکی از افراد خانواده علائم بیماری را داشته باشد چه کار باید کرد؟
اگر شما یا کودکتان تب، سرفه یا تنگی نفس دارید، باید از همان ابتدای
بروز علائم از پزشک کمک بخواهید. اگر به مناطقی که COVD-19 در آنجا گزارش
شده سفر کرده‌اید، یا اگر در تماس با فردی بوده‌اید که به‌تازگی به یکی از
چنین مناطقی سفر کرده و علائم تنفسی دارد، با پزشک خود یا با کارمندان
بهداشت تماس بگیرید و موضوع را با آنها درمیان گذاشته و مشورت کنید.
آیا بایستی کودکم را در خانه نگهدارم و به مدرسه نفرستم؟
اگر کودک شما علائم بیماری را دارد، از پزشک کمک بخواهید و به دستوراتی
که پزشک یا کارمند بهداشتی می‌دهد عمل کنید. درغیر اینصورت، همچون سایر
عفونت‌های دستگاه تنفسی از قبیل آنفولانزا، اگر کودکتان علائم بیماری دارد،
وی را در خانه بستری کنید و به خوبی از او مراقبت کنید و به اماکن عمومی
نروید تا بیماری به دیگران سرایت نکند.
اگر کودکتان علائمی مثل تب یا سرفه ندارد، و اگر بخشنامه‌ای راجع به
بهداشت عمومی یا توصیه‌های رسمی مشابه دیگری درخصوص مدارس دریافت
نکرده‌اید، بهتر است که کودکتان را به مدرسه بفرستید.
به‌جای این که کودکان را از مدرسه دور نگهدارید، به آنها آموزش دهید که
دستهای‌شان را خوب بشویند و اقدامات بهداشتی مربوط به تنفس را در مدرسه و
سایر اماکن انجام دهند، از جمله شستشوی مرتب دست‌ها، پوشاندن دهان به هنگام
عطسه یا سرفه با دستمال یا آرنج خم شده، و سپس انداختن دستمال داخل سطل
دربسته، لمس نکردن چشم‌ها، دهان یا بینی اگر دست‌ها کاملاً شسته نشده‌اند.
مقدمه کریم نصر برای چاپ فارسی کتاب جرج مدر: روانشناسی رنگها
یک اثر هنری ممتاز از هر جهت نشانه شناخت، دانش، میل، خواسته ها و حتی ناخواسته های یک مقطع تاریخی از زندگی گسترده وسیعی از مردم است که با تصویر، واژه ها، موسیقی،حرکت و یا هرچیز دیگری بیان می شود.
هنرمندان در حقیقت همه دانسته ها و نادانسته های یک گستره تاریخی را در رفتار هنرمندانه خود بروز می دهند. به همین دلیل است که یک اثر هنری را می توان با دیدگاه های متفاوت و حتی متضاد تفسیر کرد.
اما این گفته به آن معنا نیست که هنرمندان دانسته چنین رفتارهایی را از خود بروز می دهند. یک هنرمند ممکن است به منظور خلق یک اثر مطالعه و برنامه ریزی کند و ده ها و حتی صدها پیش طرح آماده کرده و پس از بررسی همه جوانب اثر خود اقدام به اجرای نهایی آن کند، اما با وجود تمامی آن تلاشها و برنامه ریزی ها، بخش مهمی از رفتارهای او که بنابر ضرورت های تاریخی در دوران او ته نشین شده و خارج از خواست، برنامه ریزی و اراده اش بروز کرده و نهایتا به شکلی روشن در اثر نهایی خود را نشان می دهند، از دسترس اراده او خارج بوده، چارچوب های برنامه ریزی را در هم شکسته و خود را بر اثر هنری تحمیل می کنند. از همین روست که نمی توان از هنرمندان انتظار داشت که بتوانند در مورد اهداف و معنای دقیق اثر خود توضیح قانع کننده ای ارائه کنند.
اتفاقا حیرت آور ترین وجه هنر نیز همین است، زیرا اثر هنری گویی جدا از اراده هنرمند و ناگزیر به بازتاب ویژگی های ذهنی و روانی یک مقطع تاریخی تبدیل می شود: آرامش روحی، مدارا، عصبیت،خشمناکی، تشویش، ترس، نا امیدی و هر چیزی را که روان هنرمند در معرض آن است، و مستقل از اراده او در غیر قابل دسترس ترین سلولهای مغز و سلسله اعصابش ته نشین شده، به اندامهای او منتقل کرده و نهایتا به اثر هنری منتقل می کنند. ......... ادامه دارد
اولین زنی که بعد از اسلام مقارن با شیخ ابوعلی سینا، در ایران به حکومت
رسید، شیرین مشهور به ام الملوک، ملقب به ام رستم است که به او سیده ملکه
خاتون می گفتند. ملکه سید خاتون یا شیرین ملقب به اُم رستم همسر فخرادوله دیلمی بود که پس از مرگ همسرش زمام قدرت را بدست گرفت او در آن مدت بر مازندران، گیلان، ری، همدان و اصفهان حکم می راند و شجاعتش زبانزد همگان بود. معروف است که قاصدی از سوی سلطان محمود غزنوی برای او نامه ای برده بود! سلطان محمود در نامه خود به شیرین نوشته بود؛ باید خطبه و سکه به نام من کنی و خراج بفرستی وگرنه آماده جنگ باش...
اُم رستم به پیک محمود گفته بود: اگر خواست سرور شما را نپذیرم چه خواهد شد؟ پیک گفت آن وقت سلطان سرزمین شما را از آن خود خواهد کرد! اُم رستم به پیک گفت؛ پاسخ مرا همین گونه که می گویم به سرورتان بگویید: اگر به میهنم حمله کنید از شما با شمشیر پذیرایی خواهم کرد! اگر محمود را شکست دهم در تاریخ خواهند نوشت که محمود را زن جنگاوری کشت و اگر کشته شوم باز در تاریخ خواهد گفت که محمود غزنوی زنی را کشت پاسخ هوشمندانه شیرین سبب شد که محمود تا پایان زندگی خویش از لشکرکشی به ری خودداری کند. اُم رستم 80 سال زندگی کرد و همواره مردمدار و نیکخو بود.
اشهد أن لا اله الّا الله و اشهد أنّ محمداً رسول الله و اشهد أنّ امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب و اولاده المعصومین اثنی عشر ائمتنا و معصومیننا حجج الله.
شهادت می‌دهم که قیامت حق است. قرآن حق است. بهشت و جهنّم حق است. سوال و جواب حق است. معاد، عدل، امامت، نبوّت حق است.
خدایا! تو را سپاس میگویم بخاطر نعمت‌هایت.
خداوندا! تو را سپاس که مرا صلب به صلب، قرن به قرن، از صلبی به صلبی منتقل کردی و در زمانی اجازه ظهور و وجود دادی که امکان درک یکی از برجسته‌ترین اولیائت را که قرین و قریب معصومین است، عبد صالحت خمینی کبیر را درک کنم و سرباز رکاب او شوم. اگر توفیق صحابه رسول اعظمت محمد مصطفی را نداشتم و اگر بی بهره بودم از دوره مظلومیت علی بن ابیطالب و فرزندان معصوم و مظلومش، مرا در همان راهی قرار دادی که آنها در همان مسیر، جان خود را که جان جهان و خلقت بود، تقدیم کردند.
خداوندا! تو را شکرگزارم که پس از عبد صالحت خمینی عزیز، مرا در مسیر عبد صالح دیگری که مظلومیتش اعظم است بر صالحیتش، مردی که حکیم امروز اسلام و تشیّع و ایران و جهان سیاسی اسلام است، خامنه‌ای عزیز که جانم فدایِ جان او باد قرار دادی.
پروردگارا! تو را سپاس که مرا با بهترین بندگانت در هم آمیختی و درک بوسه بر گونه‌های بهشتی آنان و استشمام بوی عطر الهی آنان را یعنی مجاهدین و شهدای این راه به من ارزانی داشتی.
خداوندا! ای قادر عزیز وای رحمان رزّاق، پیشانی شکر شرم بر آستانت می‌سایم که مرا در مسیر فاطمه اطهر و فرزندانش در مذهب تشیّع عطر حقیقی اسلام قرار دادی و مرا از اشک بر فرزندان علی بن ابیطالب و فاطمه اطهر بهره‌مند نمودی؛ چه نعمت عظمایی که بالاترین و ارزشمندترین نعمت‌هایت است؛ نعمتی که در آن نور است، معنویت، بی قراری که در درون خود بالاترین قرارها را دارد، غمی که آرامش و معنویت دارد.
خداوندا! تو را سپاس که مرا از پدر و مادر فقیر، اما متدیّن و عاشق اهل بیت و پیوسته در مسیر پاکی بهره‌مند نمودی. از تو عاجزانه می‌خواهم آنها را در بهشتت و با اولیائت قرین کنی و مرا در عالم آخرت از درک محضرشان بهره‌مند فرما.
خدایا! به عفو تو امید دارم‌ای خدای عزیز وای خالق حکیم بی همتا! دستم خالی است و کولهپشتی سفرم خالی، من بدون برگ و توشه‌ای به امید ضیافتِ عفو و کرم تو میآیم. من توشه‌ای برنگرفته ام؛ چون فقیر [را] در نزد کریم چه حاجتی است به توشه و برگ!؟
سارُق، چارُقم پر است از امید به تو و فضل و کرَم تو؛ همراه خود دو چشم بسته آورده ام که ثروت آن در کنار همه ناپاکی‌ها، یک ذخیره ارزشمند دارد و آن گوهر اشک بر حسین فاطمه است؛ گوهر اشک بر اهل بیت است؛ گوهر اشک دفاع از مظلوم، یتیم، دفاع از محصورِ مظلوم در چنگ ظالم.
خداوندا! در دستان من چیزی نیست؛ نه برای عرضه [چیزی دارند] و نه قدرت دفاع دارند، اما در دستانم چیزی را ذخیره کرده ام که به این ذخیره امید دارم و آن روان بودن پیوسته به سمت تو است. وقتی آنها را به سمتت بلند کردم، وقتی آنها را برائت بر زمین و زانو گذاردم، وقتی سلاح را برای دفاع از دینت به دست گرفتم؛ این‌ها ثروتِ دست من است که امید دارم قبول کرده باشی.
خداوندا! پاهایم سست است. رمق ندارد. جرأت عبور از پلی که از جهنّم عبور می‌کند، ندارد. من در پل عادی هم پاهایم می‌لرزد، وای بر من و صراط تو که از مو نازک‌تر است و از شمشیر بُرنده تر؛ اما یک امیدی به من نوید می‌دهد که ممکن است نلرزم، ممکن است نجات پیدا کنم.
من با این پاها در حَرَمت پا گذارده ام و دورِ خانه ات چرخیده ام و در حرم اولیائت در بین الحرمین حسین و عباست آنها را برهنه دواندم و این پاها را در سنگرهای طولانی، خمیده جمع کردم و در دفاع از دینت دویدم، جهیدم، خزیدم، گریستم، خندیدم و خنداندم و گریستم و گریاندم؛ افتادم و بلند شدم. امید دارم آن جهیدن‌ها و خزیدن‌ها و به حُرمت آن حریم‌ها، آنها را ببخشی.
خداوندا! سر من، عقل من، لب من، شامّه من، گوش من، قلب من، همه اعضا و جوارحم در همین امید به سر می‌برند؛ یا ارحم الراحمین! مرا بپذیر؛ پاکیزه بپذیر؛ آنچنان بپذیر که شایسته دیدارت شوم. جز دیدار تو را نمی‌خواهم، بهشت من جوار توست، یا الله!
خدایا! از کاروان دوستانم جامانده‌ام
خداوند، ای عزیز! من سال‌ها است از کاروانی به جا مانده ام و پیوسته کسانی را به سوی آن روانه میکنم، اما خود جا مانده ام، اما تو خود میدانی هرگز نتوانستم آنها را از یاد ببرم. پیوسته یاد آنها، نام آنها، نه در ذهنم بلکه در قلبم و در چشمم، با اشک و آه یاد شدند.
عزیز من! جسم من در حال علیل شدن است. چگونه ممکن [است] کسی که چهل سال بر درت ایستاده است را نپذیری؟ خالق من، محبوب من، عشق من که پیوسته از تو خواستم سراسر وجودم را مملو از عشق به خودت کنی؛ مرا در فراق خود بسوزان و بمیران.
عزیزم! من از بی قراری و رسواییِ جاماندگی، سر به بیابان‌ها گذاردهام؛ من به امیدی از این شهر به آن شهر و از این صحرا به آن صحرا در زمستان و تابستان می‌روم. کریم، حبیب، به کَرَمت دل بستهام، تو خود میدانی دوستت دارم. خوب میدانی جز تو را نمی‌خواهم. مرا به خودت متصل کن.
خدایا وحشت همه‌ی وجودم را فرا گرفته است. من قادر به مهار نفس خود نیستم، رسوایم نکن. مرا به حُرمت کسانی که حرمتشان را بر خودت واجب کرده‌ای، قبل از شکستن حریمی که حرم آنها را خدشه دار می‌کند، مرا به قافله‌ای که به سویت آمدند، متصل کن.
معبود من، عشق من و معشوق من، دوستت دارم. بارها تو را دیدم و حس کردم، نمی‌توانم از تو جدا بمانم. بس است، بس. مرا بپذیر، اما آنچنان که شایسته تو باشم.
باورها و پنداره‌های دانش آموزان در مورد هوش و
توانایی‌هایشان، بر عملکرد ذهنی و یادگیری آنها اثر می‌گذارد. در صورتی که
دانش آموزان باور داشته باشند قابلیت‌های ذاتی آنان قابل رشد و پیشرفت
است، تلاش بیشتری می‌کنند اما در صورتی که باور کنند هوش و استعداد آنها
مادرزادی و غیر قابل تغییر است، انگیزه تلاش را از دست می‌دهند.
اصل دوم:
معلومات پیشین دانش آموزان بر یادگیری اکنون آنها اثر
می‌گذارد. معلم‌ها باید متوجه تداخل معلومات پیشین دانش آموزان با مباحث
درسی جدید باشند زیرا دانسته‌های دانش آموزان تنها در کلاس‌های درس شکل
نمی‌گیرد محیط خانواده و اجتماع و تعاملات دانش آموزان با جوانب مختلف
زندگی روزمره می‌تواند منابع کسب دانش آنها باشد. این دانسته‌های پیشین
می‌تواند بر یادگیری جدید، اثر منفی یا مثبت داشته باشد.
اصل سوم:
توان ذهنی و یادگیری دانش آموزان محدود به مراحل رشد فعلی
آنها نیست. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که قوای ذهنی دانش آموزان همیشه و در
همه موارد محدود به اقتضای سن و سال آنها نیست دانش آموزان میتوانند به
سطوح بالاتری از تفکر و رفتار دست یابند در صورتی که از نظر بیولوژیکی به
اندازه کافی رشد یافته باشند، میزانی از آشنایی قبلی یا ارتباط با موضوع
درسی را داشته باشند، با موضوعات چالش انگیز رو به رو شوند و در یک محیط
آموزشی غنی (همکلاسان با استعداد یا معلم‌های خوب) قرار گرفته باشند.
اصل چهارم:
یادگیری نیاز به بسترسازی دارد بنابراین برای تعمیم آموخته‌ها
به موقعیت‌های جدید باید ارتباط بین مطالب جدید و پیشین را برقرار ساخت.
انتقال یادگیری جدید به ساختارهای قبلی ذهن کار ساده و خودکاری نیست، دانش
آموزان برای ارتباط دادن معلومات جدید با ساختارهای ذهنی سابق خود نیاز
دارند که هر چه بهتر و عمیق تر رابطه ای را بین دانش جدید و قدیم خود ایجاد
نمایند بنابراین معلم‌ها برای آموزش مفاهیم جدید نیاز به فراهم کردن بستر
مناسب از طریق استفاده از انواع روش‌های تدریس، استفاده از مثال‌ها و
مصادیق و غیره هستند.
اهل پنجم:
انتقال آموخته‌ها و مهارت‌ها به حافظه بلند مدت نیازمند تمرین
است. به تجربه دریافته‌ایم که هیچ مطلب یا مهارتی نمی‌تواند بدون تکرار و
تمرین از حافظه کوتاه مدت یا میان مدت وارد حافظه بلند انسان شود. بنابراین
برای درونی کردن دانش یا مهارت جدید نیاز به تکرار و تمرین بسیار وجود
دارد.
اصل ششم:
بازخورد صریح، واضح و به موقع یادگیری دانش آموزان را افزایش
می‌دهد. دانش آموزان برای اینکه جایگاه خود را نسبت به مراحل یادگیری درک
کنند و بدانند که تا چه حد بر یک موضوع درسی تسلط یافته‌اند نیاز به دریافت
بازخورد توسط معلم دارند. بنابراین بازخورد به موقع، صریح و واضح می‌تواند
به دانش آموزان در تائید آموخته‌ها و تصحیح اشتباهات خود کمک کند.
اصل هفتم:
مهارت‌های برنامه ریزی و انضباط شخصی دانش آموزان یادگیری
آنها را تسهیل می‌کند بنابراین این مهارت‌ها میتوانند به دانش آموزان
آموخته شوند. دانش آموزانی که از انضباط شخصی برخوردار هستند و برای انجام
امور روزمره زندگی از تحصیل و سرگرمی و سایر امور از برنامه ریزی استفاده
می‌کنند، بیشتر از سایر دانش آموزان به موفقیت دست می‌یابند بنابراین آموزش
مهارت‌های مدیریت وقت و برنامه ریزی می‌تواند جزئی از برنامه درسی مدارس
باشد.
اصل هشتم:
خلاقیت دانش آموزان می‌تواند تقویت شود. امروزه می دانیم که
خلاقیت پدیده ای ذاتی و غیر قابل تغییر نیست. دانش آموزان میتوانند از
طریق یک برنامه آموزشی مناسب و رویکرد مثبت معلم، خلاقیت و تفکر جانبی خود
را تقویت نمایند استفاده از برنامه‌های هنری و تفکر و بحث آزاد می‌تواند در
تقویت قوای خلاقیت دانش آموزان مؤثر باشد.
اصل نهم:
انگیزش درونی بهتر و موثرتر از انگیزه‌های بیرونی می‌تواند
یادگیری را برای دانش آموزان لذت بخش و شوق انگیز کند. معلم‌ها باید سعی
کنند، انگیزه‌های یادگیری دانش آموزان را از عوامل بیرونی و سطحی همچون کسب
نمره، رتبه با جایزه مادی، به سمت انگیزه‌های درونی و پایدار همچون میل به
دانایی، کمال و زیبایی سوق دهند.
اصل دهم:
انتظارات و برداشت‌های معلم از دانش آموزانش می‌تواند بر
عملکرد، انگیزه و یادگیری دانش آموزان مؤثر باشد. تحقیقات نشان می‌دهد
قضاوت و برداشت معلم از میزان توانایی و استعداد دانش آموزان می‌تواند بر
عملکرد واقعی آنها تأثیر داشته باشد در صورتی که معلم یک دانش آموز را
مستعد و باهوش ارزیابی کند، دانش آموز تلاش بیشتری برای جامه عمل پوشاندن
به برداشت معلم می‌کند اما اگر معلم دانش آموز را کودن یا بی استعداد تلقی
کند، این برداشت به طور ناخودآگاه بر عملکرد دانش آموز اثر منفی می‌گذارد و
او را از آموختن و تلاش کردن دلسرد می‌کند (اثر پیگمالیون).
یك روز، با یكی از هم كلاسی هایم، مشغول یك بازی ساده بودم. بعدها وقتی بزرگ تر شدم، فهمیدم در دلِ آن بازی ساده یك مفهوم عمیق ریاضی وجود دارد. ماجرا از این قرار بود: نفر اول یك سكه را پرتاب می كرد و نفر دوم باید حدس می زد كه كدام روی سكه رو به بالا قرار می گیرد. اسم این بازی را گذاشته بودیم: «شیر یا خط ». اگر پاسخ درست بود، نفر اول دوباره سكه را پرتاب می كرد و نفر دوم حدس می زد. بازی ادامه پیدا می كرد تا جایی كه پاسخ نفر دوم اشتباه از آب در بیاید. در آن هنگام جای نفر دوم عوض می شد و نفر دوم سكه را می انداخت و نفر اول باید حدس می زد.
قاعدة بازی به همین سادگی بود. این یك بازی كاملاً شانسی است كه البته كاملاً هیجان انگیز پیش می رود؛ به ویژه زمانی كه بین دو نفر كُركُری هم بیفتد.وقتی كه یك سكه را بالا می اندازیم هر طرف (شیر یا خط) پنجاه درصد شانس دارد كه رو به بالا قرار گیرد. با این فرض، اگر یك سكه را ده بار بالا بیندازیم، چند بار شیر و چند بار خط می آید؟حتماً می گویید پنج بار شیر می آیدوپنج بار خط.البته حدس شما به نظر درست می آید،ولی درعمل، معمولاً این اتفاق نمی افتد! باور نمی كنید؟ امتحان كنید. در ابتدا باور آن برای من هم دشوار بود. بارها و بارها امتحان كردم. در بیشتر موارد، یك طرف هفت بار می آمد و طرف دیگر سه بار، گاهی هم یك طرف شش بار می آمد و طرف دیگر چهار بار، ولی به ندرت پنج پنج می شد. تجربة جالبی بود. نمی شد حدس زد که...
دو شاهزاده در مصر بودند، یکی علم اندوخت و دیگری مال اندوخت. عاقبته
الامر آن یکی علّامه عصر گشت و این یکی سلطان مصر شد. پس آن توانگر با چشم
حقارت در فقیه نظر کرد و گفت: من به سلطنت رسیدم و تو همچنان در مسکِنت
بماندی. گفت: ای برادر، شکر نعمت حضرت باری تعالی بر من واجب است که
میراث پیغمبران یافتم و تو میراث فرعون و هامون. که در حدیث نبوی (ص) آمده: العلماء ورثـه الانبیاء
من آن مورم که در پایَم بمالند — نه زنبورم که از دستم بنالند
کجا خود شکر این نعمت گزارم — که زور مردم آزاری ندارم ؟
حکایت دوم:
یکی از حکما را شنیدم که می گفت: هرگز کسی به جهل
خویش اقرار نکرده است مگر آن کسی که چون دیگری در سخن باشد همچنان ناتمام
گفته سخن آغاز کند .
